Προ γιορτής....

     Γεια σας φίλοι και φίλες μου, καλό απόγευμα σας εύχομαι...
καιρό έχω να σας δω, μιας και.... πολλές οι δουλειές τελευταία και ομολογώ ότι δεν είχα χρόνο να σας γράψω ... και το σκεφτόμουν πολύ συχνά... 
Τώρα όμως, βρήκα το χρόνο και σκέφτηκα να αφήσω λίγο το μυαλό μου ελεύθερο και τα δάχτυλά μου να ζωγραφίσουν επάνω στο πληκτρολόγιο.... Πω πω τι έγραψα πάλι η καλλιτέχνις... χαχαχα... Μα πως είναι δυνατόν να μη μου βγει κάτι το ποιητικό από μέσα μου αφού αυτή τη στιγμή που σας γράφω, βρίσκομαι στην εξοχή... στο πατρικό μου σπίτι... κάθομαι στο μπαλκόνι, ανάμεσα στα λουλουδάκια, στο γιασεμί που μοσχοβολά... δίπλα μου είναι η κληματαριά που σιγά σιγά μεγαλώνει και αναρριχάται στα κάγκελα, τριαντάφυλλα, πανσέδες, πετούνιες τι όμορφα που είναι... ησυχία εξαπλώνεται παντού... μόνο πουλάκια και χελιδόνια που τιτιβίζουν, το μάτι είναι ελεύθερο να τρέξει στο πράσινο φόντο και το βλέμμα μου δεν εγκλωβίζεται ανάμεσα στις πολυκατοικίες και το μπετόν της μεγαλούπολης... 
 Αυτή τη στιγμή την ησυχία της εξοχής τη σπάει ο ήχος του τρένου που περνάει για Θεσσαλονίκη... Ναι βρίσκομαι δίπλα σε σιδηροδρομικό σταθμό... μπροστά μου οι γραμμές του τρένου, στο βάθος το βουνό Οίτη, πιο δίπλα και πολύ βάθος το Βελούχι... νομός Ευρυτανίας εκεί... 
κάπου ακούγεται κι ένας κόκορας... 
Τι όμορφα που είναι... δροσιά, αεράκι... και που μακριά ο ήχος των αυτοκινήτων που περνούν στο δρόμο... Εθνική οδός Λαμίας-Καρπενησίου. 
10 μέρες μας μένουν για να τελειώσει κι αυτός ο μήνας... 20 Μαΐου σήμερα... Αύριο γιορτάζει ο Κωνσταντίνος και η Ελένη... γιορτάζω κι εγώ και ο άντρας μου... χρόνια πριν, όταν ακόμη ζούσα με τους γονείς μου, το σπίτι ήταν στολισμένο με λουλούδια, γλυκά, και περιμέναμε τους επισκέπτες... ανυπομονησία για το ποιοι θα έρθουν, πόσοι θα έρθουν, τι δώρα θα μου φέρουν... μεγάλη η χαρά μου όταν συγκέντρωνα πολλά δώρα και τα επεξεργαζόμασταν με τη μαμά μου το βράδυ πριν κοιμηθούμε και της έλεγα, αυτό μου το έφερε εκείνη, το άλλο η άλλη.... και πως στράβωνα όταν μου έδιναν λεφτά... τι τα θέλω τα λεφτά?? Εγώ ήθελα δωράκια... παιδάκι βλέπετε... Αργότερα στην εφηβεία μου, τα δωράκια γινόταν περισσότερο της ηλικίας μου, μπιζουδάκια, αρώματα... γλαστράκια και που και που κανένα λουλουδάκι... και φυσικά και πάλι λεφτά... τώρα όμως τα λεφτά τα ήθελα.... και έλεγα ... αχ να μου έδιναν όλοι λεφτά... να πάρω εγώ ότι θέλω... πως αλλάζουν οι ηλικίες ε? 
Και τώρα έφτασε η εποχή που έφυγα από το σπίτι των γονιών μου, δε γιορτάζω και τόσο συχνά μιας και είμαστε μια εδώ και μια εκεί με τις μεταθέσεις, αλλά έχω πολλά τηλεφωνήματα από φίλους και συγγενείς... Είναι κι αυτό κάτι, δε συμφωνείτε??
Πέρυσι, τέτοια μέρα, σαν την αυριανή, δε γιορτάσαμε... ήμασταν στο καινούριο μας διαμέρισμα, με νέα μετάθεση, μόλις είχαμε μετακομίσει και ανοίγαμε κούτες... Πέρυσι δεν είχαμε καταλάβει γιορτή... μόνο κούραση... φέτος όμως, είμαστε μέσα στη ξεκούραση... επιστροφή στο πατρικό για λίγες μέρες, χαλάρωση και ξεκούραση από τη καθημερινότητα της Αθήνας... Να θυμηθούμε και λίγο τις παλιές καλές μέρες της παιδικής και εφηβικής μου ηλικίας... 
   Ώρα για απογευματινό καφεδάκι... Θα ξυπνήσει και ο μικρούλης μου σε λίγο-μόλις ξύπνησε χα χα... και μετά βόλταααααα....


    Σας εύχομαι να περάσετε ένα όμορφο Κυριακάτικο απόγευμα και χρόνια πολλά σε όοοολους όσους και όσες γιορτάζετε!! Να είσαστε καλά και θα σας ξαναδώ πολύ σύντομα!! Να προσέχετε τους εαυτούς σας, 
      σας φιλώ!

Κωδικό όνομα... γκαρνταρόμπα!

       Καλό σας απόγευμα φίλες μου.

Ελπίζω να περνάτε όμορφα. Έχουμε μερικές μέρες να τα πούμε... Από τη Πρωτομαγιά... Χαλάρωσα λίγο, και τώρα πάλι έπιασα το πληκτρολόγιο.

     Ο καιρός καλά κρατεί, οι ζέστες επίσης, και εμείς από νωρίς σε καλοκαιρινή διάθεση...  Οι περισσότεροι βάλαμε τα χειμωνιάτικα στη ντουλάπα και δε θα δούμε βαρύ ρούχο τουλάχιστον για ένα 6μηνο... χμ.... πολύ είπα... τουλάχιστον για ένα 4μηνο... καλά είναι!! Βγάλαμε τα ασπρισμένα μας μπρατσάκια έξω και έχω δει και κάτι μπουτάκια που κυκλοφορούν... από μερικές πιο τολμηρές. Δειλά δειλά θα ξεκινήσουμε και τα μπανάκια... Ελπίζω να τα καταφέρουμε να κάνουμε τις διακοπές μας ή έστω μια βουτιά στη θάλασσα κι ας μη πάμε διακοπές... γιατί εκεί που έχει σκαρφαλώσει η βενζίνη... έχει γίνει είδος πολυτελείας πλέον!

     Αρκετά γκρίνιαξα όμως ε? δε νομίζετε?  

  Που λέτε, χθές που διόρθωνα τη ντουλάπα μου και κοιτούσα τι έχω, τι μου κάνει... τι δεν μου κάνει... διαπίστωσα πως χρειάζομαι μια μικρή ανανέωση στυλιστική... σκέφτηκα, ξανασκέφτηκα... έκλεισα τη ντουλάπα μου... πήρα τον καφέ μου, και κάθισα στο pc μου για δω τι γίνεται στον κόσμο της μόδας σε διάφορα site ελληνικά και μη!!! Δεν είδα κάτι που να με γεμίζει.... όλα στενά... και στενά και ξανά στενά... και κολλητά... εντάξει δεν έχω και το σώμα που είχα μερικά χρόνια πριν και αυτά που είδα όχι απλά δε με γεμίζουν αλλά τα παραγεμίζω εγώ!!  Και εκνευρίστηκα... και τότε πήγα στο facebook... Kαι με το που το άνοιξα, βλέπω μπροστά μου κάτι που είναι εντελώς εγώ!.... μια μπλούζα μ ένα playmobil!!! τρελάθηκα! και πάτησα και στην επόμενη φωτογραφία... ένα γλυκό φορεματάκι με τη Miss Piggy, και μετά η Heidi, άλλο φορεματάκι αέρινο και καλοκαιρινό! Η παιδική μας ηρωίδα από τις Αυστριακές Άλπεις, τώρα και σε φόρεμα!!! Και χάρηκα ακόμη περισσότερο, γιατί αυτά είναι τρία από τα καινούρια σχέδια της φίλης μου της Αργυρώς από το  Fabric Art, και που μπορείτε να δείτε μερικά κομμάτια από τη νέα συλλογή της  εδώ  ....    

                               Αργυρώ μου σου έρχομαι! 

    Είμαι σίγουρη πως κι εσείς θα θέλετε να δείτε τη Ηeidi και το Playmobil ... ε?? 

Δεν είναι πανέμορφα όλα? Η γλυκιά μας γουρουνίτσα, τι σας λέει? που μεταξύ μας... δε μου τη γλυτώνει! Και φυσικά το Playmobil! Aσύμμετρη μπλουζίτσα και πολύ παιχνιδιάρα! 

     Την φίλη μου την Αργυρώ και ιδιοκτήτρια του καταστήματος Fabric Art τη γνώρισα πριν ένα χρόνο περίπου... ίσως και παραπάνω, μέσω ίντερνετ και αμέσως της έκανα μια παραγγελία... που όταν τη παρέλαβα όλοι μου έλεγαν πόσο όμορφα και πρωτότυπα είναι αυτά που φοράω.

     Ποιότητα, χρώματα, εξαιρετική και προσεγμένη δουλειά που αξίζει μέχρι και το τελευταίο σεντ, μιας και πολλά κομμάτια της συλλογής είναι φτιαγμένα στο χέρι, και από γνήσια στρας Swarovski, και όχι μόνο... Υπάρχουν και σχέδια που είναι ζωγραφισμένα με ειδικές ανεξίτηλες μπογιές.

     Όσες από εσάς, θέλετε να επισκεφτείτε τo Fabric Αrt, και να ανακαλύψετε τα όλα αυτά τα όμορφα ρουχάκια, θα το βρείτε στη Λεωφόρο Ηρακλείου 346Β στη Νέα Ιωνία. 

Επισκεφτείτε το και δε θα χάσετε!  

Μέχρι την επόμενη μας συνάντηση, να προσέχετε πολύ και να περνάτε όμορφα!! καλό σας απόγευμα, 

                                     σας φιλώ!

1η Μαΐου

     Καλό Μήνααα!! Σας εύχομαι να έχετε έναν υπέροχο μήνα γεμάτο ευτυχία, χαμόγελα και πάνω απ όλα υγεία! Για την ακρίβεια, να είναι όλες οι μέρες σας έτσι γεμάτες χαρά και χαμόγελα γιατί δε βγαίνει τίποτα με τις στεναχώριες... Οπότε, αισιοδοξία και Άγιος ο Θεός που λέμε... 
Ελπίζω να περάσετε καλά σε ότι δραστηριότητες έχετε κανονίσει... Αναρωτιέμαι αλήθεια αν θα βγείτε μερικοί από εσάς στο ύπαιθρο και στους αγρούς για να μαζέψετε λουλουδάκια και να φτιάξετε το πατροπαράδοτο στεφανάκι...
Σε όσους το κάνουν, εύχομαι και του χρόνου! 
  Μάης, ο τελευταίος μήνας της άνοιξης... και κατ' εμέ και ο πιο ερωτεύσιμος ... Λουλουδάκια, πουλάκια που κελαηδούν, αηδονάκια όταν παίρνει και σουρουπώνει... αχ τι όμορφα... μου θυμίζει, άλλη μια φορά, την εφηβεία μου... 
Sweet sixteen... και μου λείπουν πολύ!!! Αλλά αυτό δεν είναι του παρόντος... είναι πλέον αναμνήσεις. 
   Εκτός λοιπόν την κατασκευή του στεφανιού τη Πρωτομαγιά, και τις εξορμήσεις στο ύπαιθρο και του γεύματος επί χόρτου κοινώς Pic-nic, τη 1η Μαΐου γιορτάζουμε και κάτι άλλο, που όσο περνάει ο καιρός και τα χρόνια, περνάει κι αυτό έτσι απλά... Γιορτάζουμε την επέτειο της εξέγερσης των εργαζομένων τον Μάιο του 1886 στο Σικάγο, που ζητούσαν πιο ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και κανονικό 8ωρο. Εκείνη τη μέρα 400.000 άνθρωποι είχαν συμμετάσχει στις απεργίες που γινόταν σε όλη την Αμερική και πάνω από 80.000 στο Σικάγο, με σύνθημά τους το "8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ανάπαυση, 8 ώρες ύπνο". 
    Και για να έρθουμε στα τοπικά γεγονότα, η πρώτη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση των εργαζομένων στη χώρα μας, πραγματοποιήθηκε το 1892 καθώς και ένα χρόνο μετά το 1893 δυο χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν ζητώντας 8ωρο ωράριο, να καθιερωθεί η Κυριακή ως ημέρα αργίας όπως επίσης να κρατική ασφάλιση στα θύματα των εργατικών ατυχημάτων. 
    Χρόνια αργότερα, οι καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης, κατέλαβαν εργοστάσιο κατόπιν απόρριψης των αιτημάτων τους, και η διαμαρτυρία τους συνεχίστηκε και από άλλους συναδέλφους τους από άλλα εργοστάσια της πόλης. Όμως εναντίων τους χρησιμοποιήθηκε η αστυνομία αλλά και ο στρατός!! 
     Σε μία εκ των συγκεντρώσεών του, χάθηκαν 8 εργάτες από πυροβολισμούς της χωροφυλακής! 
Αυτή είναι η μια σημασία του εορτασμού της Πρωτομαγιάς!!
Η άλλη σημασία έχει να κάνει με τον εορτασμό της φύσης, της Άνοιξης και των λουλουδιών. 
Το έθιμο του στεφάνου έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα... και όπως είναι γνωστό, τέτοιου είδους στεφάνια στην αρχαιότητα χρησιμοποιούνταν πολύ! 
     Η πρωτομαγιά γιορτάζεται σε όλο τον κόσμο! Στην χώρα μας γιορτάζεται με τις εξορμήσεις στη φύση, μάζεμα λουλουδιών και κατασκευή στεφάνου... και κάποιες πορείες εις ανάμνηση εκείνων των εξεγέρσεων από τους εργαζομένους. 
Αυτά τα ολίγα για τον εορτασμό της εργατικής Πρωτομαγιάς εδώ στη χώρα μας...Για άλλες χώρες, δε γνωρίζω, όμως είμαι σίγουρη πως δε θα διαφέρουν από τον δικό μας εορτασμό... 
     Καλή Πρωτομαγιά σε όλους σας, καλά να περάσετε, να διασκεδάσετε και να γλεντήσετε!!! Και να είσαστε προσεκτικοί όσοι βγείτε στους αγρούς. Κυκλοφορούν  φιδάκια...